I wszedłszy do domu, ujrzeli dziecię z Marią, matką jego, i upadłszy, oddali mu pokłon.
Mt 2,11
Wspomnienia świąteczne obejmują radość na twarzach dzieci, które z entuzjazmem biegną do choinki. Są podekscytowane, chcąc zobaczyć, jakie prezenty na nie czekają. Oczekiwanie jest ważną częścią okresu Bożego Narodzenia i dotyczy zarówno otrzymywania, jak i dawania prezentów. Niektórzy obdarowujący są równie podekscytowani jak obdarowani. To samo można powiedzieć o największym Dawcy – naszym Ojcu niebiańskim. Objawił On Mędrcom, że to, co znajdą w żłóbku, jest największym darem ze wszystkich – darem Jego Syna. A oni przyszli, upadli na twarz i oddali pokłon. Podobnie i my upadamy i oddajemy pokłon w ten święty dzień. Bóg wciąż objawia przez posługę swojego Kościoła, że darem, który daje, jest Jego Syn. To w Nim nasze grzechy zostały odkupione. To w Nim otrzymujemy błogosławione dary od Boga: przebaczenie, życie i zbawienie. Jak w takiej sytuacji można nie upaść na kolana i nie oddać pokłonu?
oryginalny tekst:
And going into the house, they saw the child with Mary his mother, and they fell down and worshiped him.
Matthew 2:11
Christmas memories include the joy of happy faces on children as they rush to the Christmas tree. They are so excited to see what gifts they are receiving. Anticipation is a big part of this season, and it is true for both the receiver and the giver. Some givers are just as excited as those who receive the gift. This is true of the ultimate Giver, our heavenly Father. He had made known to the Magi that what they would find in the manger was the ultimate gift of all, the gift of His Son. So, they entered, they fell down, and they worshiped. In like manner, we too fall down and worship on this holy day. God still makes known through the ministry of His Church that the gift He gives is His Son. It is in this Son that our sins are paid for. It is in Him that we receive the blessed gifts of God: forgiveness, life, and salvation. In light of that, how could you not fall down and worship?
