Dlaczego w społeczeństwie, które podkreśla równość kobiet i mężczyzn, większość konfesyjnych Luteran i innych konserwatywnych kościołów zastrzega przywódcze i zwierzchnie funkcje w parafii dla mężczyzn ?
Wierzymy i nauczamy, że mężczyźni i kobiety cieszą się równym statusem i ważnością przed Bogiem (I Mż 1:27). Chociaż zostało to utracone po upadku w grzech, kiedy zarówno mężczyzna jak i kobieta, stali się tak samo grzeszni przed Bogiem (Rz 3:23), jednak przez życie, śmierć i zmartwychwstanie dla nas Chrystusa, Bóg przywrócił nam naszą pozycję usprawiedliwionych i świętych Jego dzieci (Rz 3:24). Dopóki posiadamy status dziedziców Królestwa Niebieskiego, to - czy jesteśmy mężczyzną czy kobietą nie robi absolutnie żadnej różnicy (Ga 3:26-29).
Jednakże, Słowo mówi również jasno, że podczas gdy jesteśmy równi statusem i ważnością przed Nim, Bóg nie stworzył nas duplikatami czy klonami w sposobie - w jakim wypełniamy różnie powołania dane od Boga. Już w doskonałości Ogrodu Eden przypisał jedyne w swoim rodzaju powołania i role kobiecie i mężczyźnie, kiedy Bóg uczynił ją – kobietę, pomocą odpowiednią dla mężczyzny i stworzył ją prosto z mężczyzny (I Mż 2:18-25).
Bóg dał mężczyźnie wyjątkowe powołanie, by był kochającą głową rodziny, a jego żonie, by była kochającą pomocą męża. W Nowym Testamencie Apostoł Paweł zapewnia nas, że te unikalne powołania były zapewne ugruntowane już w doskonałości Ogrodu Eden, pisząc „A chcę, abyście wiedzieli, że głową każdego męża jest Chrystus, a głową żony mąż, a głową Chrystusa Bóg” (I Kor 11:3). Potem Paweł przypomina nam, że jest to rzeczywiście przyjęte w tym, co czytamy w I Mż 2, gdy mówi „Bo nie mężczyzna jest z kobiety, ale kobieta z mężczyzny. Albowiem mężczyzna nie jest stworzony ze względu na kobietę, ale kobieta ze względu na mężczyznę” (I Kor 11:8-9)
Pomimo, że męskie przewodnictwo ma być zgodne z wolą Boga, musi być wykonywane w kochającej pokorze służby tak, jak Chrystus względem nas (Ef 5:25). To przewodnictwo zawiera autorytet dany od Boga (Hbr 13:17). Właśnie dlatego częścią unikalnego powołania kobiety jako pomocy mężczyźnie jest respektowanie i poddanie się jego przewodnictwu (Ef 5:22)
W kościele, jednym z miejsc - w którym osoby z powierzonym im przewodnictwem w naszych zborach mogą wykorzystać właśnie taki swój autorytet, jest Zgromadzenie Parafialne.Tam ci, którzy zobowiązani są do wskazywania kierunku parafianom, ukierunkowują odbywające się debaty i głosowania. Tak jak Paweł przypomina nam, że nauczanie słowa z autorytetem jest rolą głównego lidera (1 Tm 2:12), więc również jest wyrazem autorytetu fakt, gdy gremia zarządzające naszymi parafiami, wyznaczają im kierunek. Oczywiście, mądre głowy wiedzą, że Bóg dał im pomocników nie bez powodu. Mądrość i przenikliwość, pytania i troski wszystkich w zborze kobiet i mężczyzn, są ważne. Zwłaszcza gdy kobieta może nie mieć męża, to bardzo ważnym jest, by parafianie szukali sposobów zapewnienia środków do życia.
Czy WELS wyróżnia się pośród innych Luterańskich Kościołów w takim przestrzeganiu zasady głowy i pomocy ? Tak. Ale czy to oznacza, że jesteśmy skostniali w swych poglądach i staromodni - czy raczej, że na innych otaczająca ich kultura i zwyczaje miały większy wpływ niż mogą zdawać sobie z tego sprawę? Naszym pytaniem nigdy nie jest to - czego wymaga kultura, ale to - czego naucza Słowo Boże.
powyższy tekst jest tłumaczeniem materiału zamieszczonego na oficjalnej stronie Ewangelicko-Luterańskiego Synodu Wisconsin, źródło : http://www.wels.net/what-we-believe/questions-answers/social-issues
tłumaczenie: Natalia Neumann
