„I stało się w one dni, że wyszedł dekret od Cesarza Augusta, aby spisano cały świat. A ten pierwszy spis stał się, gdy Cyreneusz był starostą Syryjskim. I szli wszyscy, aby spisani byli, każdy do miasta swego. Wstąpił też i Józef z Galilei z miasta Nazaretu do ziemi Judzkiej do miasta Dawidowego, które zwą Betlejem, (przeto, iż on był z domu i z familii Dawidowej); aby był spisany z Marią, poślubioną sobie małżonką, która była brzemienną. I stało się, gdy tam byli, wypełniły się dni, aby porodziła. I porodziła syna swego pierworodnego; a owinęła go w pieluszki, i położyła go w żłobie, przeto, iż miejsca nie mieli w gospodzie. A byli pasterze w onej krainie w polu nocujący i straż nocną trzymający nad stadem swoim. A oto, Anioł Pański stanął podle nich, a chwała Pańska zewsząd oświeciła ich, i bali bojaźnią wielką. I rzekł do nich Anioł: Nie bójcie się; bo oto, zwiastuję wam radość wielką, która będzie całemu ludowi: Iż się wam dziś narodził zbawiciel, którym jest Chrystus Pan, w mieście Dawidowym. A to wam będzie znak: Znajdziecie niemowlątko owinięte w pieluszki, leżące w żłobie. A zaraz z owym Aniołem przybyło mnóstwo wojsk niebieskich, chwalących Boga i mówiących: Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój, w ludziach jego upodobania.”
Ewangelia Łukasza 2, 1-14
Czytaj więcej...
