Na podstawie fragmentów książki A New Look at the Lutheran Confessions (Concordia Publishing House, 1972).
Na podstawie fragmentów książki A New Look at the Lutheran Confessions (Concordia Publishing House, 1972).
Wyznanie nicejskie, znane również jako Credo Nicejskie, to obok Pisma Świętego chyba najważniejszy tekst chrześcijański. Został on uchwalony podczas Soboru Nicejskiego w 325 roku. Uchwała położyła kres wielu z toczących się w Kościele głębokich sporów teologicznych i politycznych.
Ewangelie synoptyczne opisują rozerwanie zasłony w świątyni, które towarzyszyło śmierci Chrystusa na Golgocie. Informacje z innych źródeł pozwalają spekulować, że nie był to wówczas jedyny niezwykły znak związany z centralnym miejscem wiary Izraela.
Wprowadzenie
Koncepcja Królestwa Bożego odgrywała niezwykle istotną rolę w teologii chrześcijańskiej, wpływając na sposób postrzegania władzy, sprawiedliwości i relacji społecznych. Próby wykorzystania tej idei są powtarzane w całej historii chrześcijaństwa – od 380 r. gdy Teodozjusz I uczynił chrześcijaństwo religią panującą w Imperium Rzymskim, do współczesnych partii chadeckich.
Do hotelowej recepcji zgłosił się turysta szukający miejsca na nocleg. Wszystkie pokoje były już zajęte, ale recepcjonista uspokoił go, że coś się dla niego znajdzie. Przez system nagłośnienia w budynku zwrócił się do wszystkich gości: „Prosimy każdą osobę o przejście do pokoju o numerze większym o jeden od numeru pokoju, w którym się znajduje!” I tak gość zakwaterowany w pokoju o numerze 1 przeszedł do pokoju numer 2, ten, który był w pokoju numer 2, przeszedł do pokoju numer 3 itd. Gdy wszyscy postąpili zgodnie z instrukcją, pokój o numerze 1 był wolny i gotowy na przyjęcie nowoprzybyłego gościa, a pozostali otrzymali alternatywne lokum. No dobrze, a co z osobą, która przebywała w ostatnim pokoju? Przecież w takim scenariuszu zostałaby poszkodowana. Jednak hotel, o którym mowa, nie był zwykłym hotelem. Nie posiadał "ostatniego" pokoju. Pokoi i gości było nieskończenie wiele.
Portal „Konfesyjni” został założony z inicjatywy wiernych Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w R.P. celem kultywowania czystości i prostoty wykładni Słowa Bożego zawartej w Księgach Symbolicznych a także rozbudzenia zachwytu nad starochrześcijańskimi korzeniami naszej liturgii, która wraz z sakramentem Wieczerzy Pańskiej, stanowi centrum religijnego życia Chrześcijan wyznania Ewangelicko - Augsburskiego.