Na podstawie fragmentu książki The New Testament in Its World, N. T. Wright i Michael F. Bird, wyd. Zondervan Academic 2019, str. 220-225
Jezus najchętniej określał samego siebie poprzez zwrot „Syn Człowieczy”. Dokładne znaczenie tej samoidentyfikacji jest przedmiotem dyskusji wśród teologów zajmujących się Nowym Testamentem. Pomimo pewnych niejasności, można uporządkować kilka najważniejszych faktów.
Dzisiejszy protestantyzm podzielony jest na dwa zasadnicze bloki – paedobaptystyczny i credobaptystyczny. Ten pierwszy dopuszcza i praktykuje Chrzest niemowląt, ten drugi uznaje i praktykuje tylko i wyłącznie Chrzest w wieku świadomym, po osobiście złożonym wyznaniu wiary. Ten podział może generować kolejne uproszczenie. Z jednej strony mamy paedobaptystyczny „główny nurt protestancki”, z liberalnym podejściem do autorytetu Biblii, moralności, czy kwestii zbawienia. Z drugiej strony mamy credobaptystyczny ewangelikalizm, wierzący w nieomylność Biblii, świadomą wiarę w Jezusa jako jedyną drogę zbawienia i wskazujący na poważne podejście do Bożych przykazań. Takie uproszczenie jak zresztą każde uproszczenie nie pokazuje całej prawdy. W końcu bez problemu można znaleźć credobaptystycznych liberałów, jak również konserwatywnych, czy ewangelikalnych paedobaptystów. Sam ruch konfesyjnego luteranizmu idzie przecież pod prąd współczesnego liberalnego luteranizmu i w podobnym kierunku – choć na gruncie ewangelikalnym i kalwińskim – idzie autor książki „Do takich należy Królestwo” (Wydawnictwo Trinity), pastor Paweł Bartosik.
„Co daje lub co sprawia Chrzest?” Blisko 500 lat temu tak sformułowane pytanie postawił Marcin Luter w swoim Małym Katechizmie. Odpowiedź, której udzielił, jest dobrze znana wszystkim konfirmantom i osobom przygotowującym się do konwersji. „Sprawia odpuszczenie grzechów, wybawia od śmierci i diabła i daje zbawienie wieczne wszystkim, którzy wierzą w to, co mówią słowa i obietnice Boże”.
23 lipca 1933 r. młody pastor Dietrich Bonhoeffer wygłosił kazanie na podstawie Ewangelii Mateusza 16,13–18 w kościele Świętej Trójcy w Berlinie. Kazanie zbiegło się w czasie z ogłoszeniem wyborów kościelnych w tym roku, pierwszych takich wyborów od czasu dojścia nazistów do władzy, a zatem pierwszych, w których reprezentowani byli jawnie pronazistowscy „niemieccy chrześcijanie” (odnieśli oni następnie znaczące zwycięstwa na szczeblu rad parafialnych w wielu częściach Niemiec).
W tej niepokojącej sytuacji młody Bonhoeffer rozważał wyznanie św. Piotra:
List Mistrza Jana Husa do wiernych, których był pasterzem, ale nie mógł być obecny w Święta pośród nich z powodu kar kościelnych nałożonych przez papieża. Każdorazowe miejsce przebywania tego wiernego świadka Ewangelii było automatycznie obłożone interdyktem (zakazem sprawowania sakramentów, w tym rozgrzeszenia). Ks. Jan Hus opuścił Pragę w kwietniu 1413 r. i osiadł na południu Czech.
DIDACHE
"DUCH A LITERA" - WSTĘP.
"DUCH A LITERA" - TREŚĆ.
"KOŚCIÓŁ WYSOKI".
"MARIOLOGIA LUTERAŃSKA".
Portal „Konfesyjni” został założony z inicjatywy wiernych Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w R.P. celem kultywowania czystości i prostoty wykładni Słowa Bożego zawartej w Księgach Symbolicznych a także rozbudzenia zachwytu nad starochrześcijańskimi korzeniami naszej liturgii, która wraz z sakramentem Wieczerzy Pańskiej, stanowi centrum religijnego życia Chrześcijan wyznania Ewangelicko - Augsburskiego.